به امید روزی که در فتح قدس، برافروختن کوکب دُرّیّ فلسطین را از شجرهٔ زیتونهٔ «لاشرقیة و لاغربیة» به تماشا بایستیم و به تسبیح «نور السموات و الارض» بپردازیم.
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ»
کیست ستمکارتر از آن که یادآوری میشود به آیتهای پروردگار خویش، پس روی برتابد از آنها.
همانا ماییم از گنهکاران کینکشندگان.
▪️مؤمنان، جرعهنوشان زلالِ وحی، بهجاننیوشانِ پیام زندگیساز و کمالبخش قرآن، بهگردشدرآمدگانِ بر مدارِ دقیق توحید، بر اثر پیوستگی و دلبستگی به نظام احسن و فرمانبری همهگاهی از دستورها، رهنمودها، بایدها و نبایدها، اشارههای هوشیاریآفرین قرآنی و نبوی و فرودآیی پیاپی بر جویبار سنّت نبوی، به روشنبینی و دقیقاندیشی خاصی دست مییابند و زیرکی، رصدگری، همهسونگری و آگاهییابیهای بهنگام، جزء وجود و سرشتشان میگردد.
▪️افقشناسند. با مشارق آشنایی دارند و به افقهای بردمیدن خورشید، علم دارند. نور را از ورای ابرهای بهروی هم انباشته و لایههای سیاه و کدر، میبینند، بازمیشناسند و از آن برای رشد و کمال خویش و حرکت بر مدار حق پرتو میگیرند.
ایمان آنان، ریشهدار و دارای بُنمایه حقیقی است.
ایمانی که در جویبار وجودها جاری است و آنبهآن بر زلالی و رخشانی و گوارایی، لذتدهی و لذتگستریاش افزوده میشود، نه علم است و نه یقین و نه گرویدگی؛ که عشق است، علاقه، تعظیم، تقدیس و پیوستگی.
▪️این ایمان است که شخص بهرهیاب از آن، توانایی مییابد برای خود و دیگران، ارکان حصن عصمت را برمیافرازد و در پناه این دژ استوار، با لشکریان جهل و شیطان، بیرقافرازان شرک و افشانندگان بذر یأس و ترس، به مبارزه برمیخیزد.
دارنده این ایمان، شَرارِ شِرار را میشناسد. بدکاران و شریران را دنبال میکند، در هر کنام و شریرگاهی که باشند، برای رویارویی با آنان و در امانماندن خود و دیگر مؤمنان، از شَرر و آسیب این گروه تبهپیشه، برنامه دارد، هم در حصنسازی و هم در ناگهانگیری.
▪️برای امنیتگستری مؤمنانه، مؤمنانه بایست، دست به کار شد و به تلاش برخاست و با مدیریت جهادی، بهرهگیری دقیق و دقیقهشناسانه از دانش روز و تجربت بشری و رصدگریهای دشمن و آگاهی از توان و نیروی او، زمینه را برای امنیت پایدار که ریشه در ایمان دارد و ایمان به همین معناست، فراهم آورد و از گزندها و آسیبها، در امان ماند.
▪️جامعهای که پایههای امنیت آن، برافراشته و استوار نباشد، و همه رخنهگاههای آسیبزننده به امنیت، هشیارانه گرفته نشوند، جامعهٔ ایمانی نیست.
این، بدان معنی نیست که در جامعه ایمانی و در جمع مؤمنانِ هشیار و همهگاه رصدگر، حرکت ناامنیساز روی نمیدهد و یا رخنهای برای آسیب، پیدا نمیشود، بلکه مراد این است که ساختارها مؤمنانه است؛ یعنی دقیق، ماهرانه و در پرتو دانش و تجربت، پایهها و ارکان آنها افراشته شده است و در لایهلایه جامعه، مؤمنان، همانان که درک درستی از امنیت و امنیتگستری دارند، در رصدگاهها و کمینگاهها به رصدگری و کمین میپردازند و خردمندانه از حصن امنیت پاس میدارند.
▪️در سیره رسول خدا ص چه در دوره حکمرانی و چه پیش از آن، این باروی گسستناپذیر ایمانی دیده میشود.
از این باروی برافراشته و حصنهای تو در تو، دشمن رصد میشد و از پای درمیآمد و نیروهای کمشمار جبهه حق با ساز و برگ اندک، در برابر نیروهای پرشمار جبهه کفر، با ساز و برگ بسیار قامت میافراشتند و جگرگوشههای قریش و یلان کفر را، یکی پس از دیگری، به خاک مذلت میافکندند.
اینسان، با این باروی استوار و باروبانان هوشیار، که آنبهآن از وحی و رشحههای سینه نبی اشراب میشدند اسلام گسترش یافت و سنگستانهای بشری را فتح کرد.
▪️با نگاهی گذرا به زندگی سرشار از هشیاری مولی علی بن ابی طالب، این حرکت ایمانی، همانا برافراشتن پایههای دژها و حصنها و پناهگاههایی که مؤمنان را در پناه خود میگیرند و امنیت روحی و جانی آنان را فراهم میآورند، و دشمن را، که به هیچ رادع و بازدارندهٔ وجدانی و شرعی پایبند نیست درهم میکوبند، میبینیم.
تدبیر ایمانی، در گاه رویارویی با ناکثین، مارقین و قاسطین، شگفتانگیز است و بسدرسآموز.
حضرت، با نگهداشت همه قانونها و آییننامههای دفاع سالم، ترازمند و انسانی، با گسترش امنیت ایمانی، عرصه را بر دشمن تنگ گردانید، جامعه را از لوث وجود کژاندیشان و پیمانشکنان پاک کرد و از ستمپیشگی گروه معاویه کاست.
▪️در دوران دیگر امامان، شعله این حرکت ایمانی افروخته مانده است و مؤمنان و شیعیان خالص و نابِ امامان در این دژها و حصنهای ایمانی، گامهای بزرگی برداشته و در دورهبهدوره، به روشنگری پرداخته و کیان دین را پاس داشتهاند.
▪️امام خمینی، چه در دوران نهضت و چه در دوران پایهگذاری بنیان مقدس جمهوری اسلامی، پایههای باروی استوار امنیتگستری مؤمنانه را برافراشت، تا اهل ایمان بتوانند در پرتو این حرکت ایمانی، زندگی سرشار از آرامش و به دور از گزندها و آسیبهای باورسوز داشته باشند و در همهحال، از پیوند ناب و شادیزا، با ربِّ ودود، بهرهیاب گردند.
این موج بلند، پس از باریابی آن وجود شریف به آستان ربوبی، در دریای وجود انسانهای بهدریای حق پیوسته، گسترش یافت و آنان در پناه این کهف مقدس، به تقدیس خدا پرداختند و به تزکیه جان خویش
▪️حزبالله، شاخهای بود از این درخت طوبی که اکنون، به حول و قوه الهی، بسبزرگ، پرشاخ و برگ، با گوناگونمیوههای بهشتی و حیاتآفرین، سایهگستر شده است و مایه شگفتی همگان.
▪️این درخت زیبا و پرشکوه که سرسبزی، میوههای تازهبهتازه، خنکای سایهٔ آن، به «جان»ها، آنبهآن، «جان»ی جدید و حیات سرمدی میبخشد، از آغاز تاکنون، از باغبانان چیرهدستی، بهرهیاب بوده است که در پرتو ولایت امام بزرگوار و رهبر فرزانه انقلاب اسلامی آیت الله العظمی خامنهای،دام عزه، با رنج، تلاش شبانهروزی، دردها و اندوهها، داغها و بیخانمانیها، آن را بهنگام آبیاری و هرس کرده، با آفتها به مبارزه برخاسته و یکی پس از دیگری، سرخوشانه به قرب الهی باریافتهاند.
▪️ما امروز داغدار همهٔ آن مردان شرف هستیم که در سایهٔ درخت خوشبوی بهشتیِ طوبی، به آسمان پرکشیدند و در جوار حق آرامیدند.
حالیا، داغدار باغبان آخرینیم و در فراق او سخت بیتاب و در جستوجوی مرهم و مرهمگذار که مقداری از آنرا در عملیات قهرمانانه و شگفتانگیز وعده صادق ۲ از دست مبارک سید و مولامان دریافت کردیم و اندکی آرام گرفتیم و امیدواریم بهزودی در فتح قدس، برافروختن کوکب دُرّیّ فلسطین را از شجرهٔ زیتونهٔ «لاشرقیة و لاغربیة» به تماشا بایستیم و به تسبیح «نور السموات و الارض» بپردازیم.